Zarejestruj

Projekty »

Apatia, bezradność, depresja ucieczką od nierozwiązanych problemów współczesnych nastolatków. Diagnoza i formy pomocy

:: Projekt K (Szczegóły)
Adresaci
szkoła podstawowa - klasy VII-VIII (P7-8), szkoła ponadpodstawowa, studenci, rodzice
Dla niepełnosprawnych
niedowidzących, niepełnosprawnych ruchowo, z innymi niepełnosprawnościami
Forma prezentacji
wykład
Nauki i sztuki
nauki biologiczne, nauki medyczne
Przedmioty
edukacja medialna, etyka, medycyna, wiedza o społeczeństwie, wych. do życia w rodzinie
Organizator
Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II
Wydział Nauk Społecznych
Autorzy
dr Elżbieta Januszewska (kierownik),
dr Andrzej Januszewski
Terminy
Czas trwania projektu: 1 godz. (45 min.)

Miejsce realizacji: Gmach Główny KUL (GG 207)
Adres: Lublin, Aleje Racławickie 14

Inne projekty w tym miejscu

Apatia, smutek oraz depresja nie są wyłącznie zaburzeniami nastroju, obejmują bowiem szereg objawów, ale zaliczają się również do zaburzeń psychicznych. Osoby, które doświadczyły poczucia bezradności czy beznadziejności wiedzą, że jest to trud działania z samym sobą. Jest to wewnętrzna pustka, niechęć do przeżywania szczęścia, a nawet do podejmowania jakiejkolwiek aktywności. Termin depresja odnosi się do stanu obniżenia nastroju, odczuwanego subiektywnie jako głęboki smutek lub przygnębienie. Jednak, w przeciwieństwie do normalnego przygnębienia, depresja ma cięższy przebieg, trwa dłużej oraz wiąże się z pogorszeniem funkcjonowania i utratą chęci do życia. Depresja u młodzieży niesie ze sobą poważne konsekwencje dla społeczeństwa, takie jak: porzucanie szkoły, myśli samobójcze, samobójstwa oraz nadużywanie substancji psychoaktywnych.

Przyczyny depresji mają podłoże wieloczynnikowe, zarówno biologiczne, jak i psychospołeczne. Do czynników biologicznych należą: uszkodzenia ośrodkowego układu nerwowego w czasie ciąży, porodu lub w wyniku chorób wczesnodziecięcych; genetyczna predyspozycja do zaburzeń depresyjnych – depresja częściej występuje u tych dzieci, których jedno z rodziców cierpi na tego typu zaburzenia; nieprawidłowości w funkcjonowaniu osi podwzgórza – przysadka – nadnercza związane z czynnikami genetycznymi lub jako efekt stresu w trakcie krytycznego okresu rozwoju mózgu; niektóre choroby somatyczne. Wśród psychospołecznych czynników depresji wymienić trzeba: zaburzone relacje rodzic-dziecko, a przede wszystkim postawy odrzucające, nadmiernie zdystansowane, amorficzne, nadmiernie krytyczne, restrykcyjne; dezorganizacja życia rodzinnego, wynikająca z choroby rodziców (w tym również depresja, uzależnienia, przemoc); separacja, rozwód rodziców; ubóstwo, niewystarczające warunki socjalne, niski status społeczny rodziny; traumatyczne wydarzenia oraz długotrwałe niepowodzenia.

  • Foto