Miejsce realizacji: Collegium Anatomicum (Aula Collegium Anatomicum)
Adres: Lublin, ul. dra Kazimierza Jaczewskiego 4

Otyłość jest jedną z najszybciej rozprzestrzeniających się chorób cywilizacyjnych XXI wieku.Jest problemem zdrowotnym nie tylko dorosłych, ale coraz częściej dotyczy również dzieci i młodzieży.

Polskie dzieci tyją najszybciej w Europie – ten trend utrzymuje się od 2013 roku (dane UNICEF). Epidemia otyłości wiąże się ze wzrastającymi kosztami w znaczeniu czysto ekonomicznym (leczenie powikłań, absencje w pracy, następstwa niepełnosprawności), społecznymi i dramatami osobistymi (skłonność do depresji, problem odrzucenia w grupach rówieśniczych, mniejsza sprawność fizyczna, częstokroć poczucie mniejszej atrakcyjności seksualnej) .

Głównymi przyczynami otyłości, zarówno u dzieci, jak i dorosłych, są złe nawyki żywieniowe oraz niska aktywność fizyczna. Błędy żywieniowe są następstwem akceptacji nowego modelu życia znajdującego swoje odzwierciedlenie w natłoku dziesiątków natarczywych reklam obecnych także w mediach publicznych (a więc w mediach, które z założenia mają pełnić rolę misyjną). Reklamy zwykle układają się w ciągi myślowe – jeść, jeść, pić (także alkohol i inne napoje wysokoenergetyczne) i spożywać leki niwelujące skutki błędów dietetycznych, a jeżeli wypoczywać – to raczej przy piwie lub przy grillu lub ciasteczkach. Coraz częściej, spożywanie posiłków przestaje być formą zaspokajania potrzeb fizjologicznych, a staje się przyjemnością, często też nabiera cech uzależnienia (kompulsywne jedzenie, czyli nieopanowane łaknienie) – osoby uzależnione jedzą w celu poprawy nastroju, zrelaksowania się, „zabicia czasu” lub po prostu z nawyku.

W niniejszej prezentacji przedstawiono argumenty za uznaniem otyłości za objaw uzależnienia od jedzenia oraz zdefiniowano składniki pożywienia posiadające właściwości uzależniające.

Uznanie roli uzależnienia od jedzenia w otyłości wiąże się z koniecznością zmian w koncepcji profilaktyki i leczenia tej choroby, gdzie główne znaczenie w terapii powinna mieć psychoterapia, szkolenia dietetyczne, a także pomoc psychiatryczna (zwłaszcza u osób z depresją). Propozycję takich właśnie zmian w dotychczasowych strategiach związanych z promowaniem nawyków żywieniowych, reklamą pożywienia, profilaktyką i leczeniem otyłości uwzględniono w treści prezentacji.