Zarejestruj

Projekty »

Recepty filozofów dawnych na szczęśliwe życie

:: Projekt AZ (Szczegóły)
Adresaci
szkoła ponadpodstawowa, studenci, rodzice, dziadek i babcia, przedsiębiorca, samorządowiec, pracownik innej uczelni
Dla niepełnosprawnych
niedowidzących, niepełnosprawnych ruchowo
Forma prezentacji
wykład
Nauki i sztuki
filozofia
Przedmioty
etyka, filozofia
Organizator
Akademia Zamojska
Autor
dr Teresa Bojarska-Szot
Terminy
Czas trwania projektu: 2 godz. (90 min.)
Edycja zakończona
Środa 2022-09-14 12:00 - 14:00
Wolne miejsca: 30

Miejsce realizacji: Akademia Zamojska, (Sala 002)
Adres: Zamość, ul. Jana Zamoyskiego 64

Inne projekty w tym miejscu

Każdy człowiek pragnie szczęścia, ono jest celem wszelkich ludzkich dążeń. Wielu mniema, że znajdzie je w przyjemnościach, sławie, władzy lub majątku. Jednak historia obfituje w przykłady osób mających te dobra, a nieszczęśliwych, a także osób szczęśliwych, mimo nieposiadania tych dóbr. Literatura ilustruje problem szczęścia za pomocą takich postaci jak Gollum i Thorin Dębowa Tarcza z tolkienowskiego Hobbita, Ebenezer Scrooge z Opowieści wigilijnej K. Dickensa, szekspirowski Makbet, czy biblijny Kohelet.

Czym jest szczęście? Jak można je osiągnąć? Jakie są warunki ludzkiego szczęścia?

Szukając odpowiedzi na te pytania przywołamy rozstrzygnięcia wypracowane przez filozofów z epoki starożytnej i średniowiecznej. Będą to Sokrates, sokratycy mniejsi (Antystenes, Arystyp, Euklides), Platon, Arystoteles, przedstawiciele szkół hellenistycznych (epikurejczycy, stoicy, sceptycy), Augustyn, Boecjusz i Tomasz z Akwinu.

Przywołanie myśli tych postaci nie jest sprawą przypadku. Sokrates jako pierwszy wskazał na to, co istotne w człowieku i nauczał jak osiągnąć stan eudajmonii; kolejni filozofowie rozwijali tę myśl w różnych kierunkach. Platon i Arystoteles (idealista i realista) problem szczęścia ludzkiego stawiali i rozwiązywali w ramach swych wielkich systemów myśli. W epoce hellenistycznej pytanie o szczęście było kluczowym. Augustyn i Tomasz (chrześcijanie) jako filozofowie należą do odmiennych nurtów - pierwszy jest platonikiem, drugi arystotelikiem. Boecjusz rozważa problem szczęścia w celi więziennej, czekając na wykonanie wyroku śmierci, niesłusznie oskarżony o udział w spisku przeciw władcy. Powstałe w tych okolicznościach De consolatione philosophiae jest zapisem poszukiwania odpowiedzi na pytania istotne dla każdego człowieka.

Nie sposób mówić o ludzkim szczęściu nie mówiąc o człowieku i otaczającym go świecie. Bo odpowiedzi na pytania o ludzkie szczęście zależne są od (wcześniej udzielonych) odpowiedzi na kwestie bardziej podstawowe, dotyczące człowieka i świata. Dlatego w takim kontekście omówimy problem ludzkiego szczęścia.

Zapraszam!

  • Foto