Wczesna i trafna diagnoza udarów mózgu, zarówno u dorosłych jak i u dzieci, warunkuje zastosowanie właściwego leczenia i rehabilitacji. W naszej prezentacji pragniemy przybliżyć czynniki ryzyka udaru niedokrwiennego, objawy kliniczne, metody diagnostyczne uwzględniając  wpływ pandemii Sars-CoV-2.

Wieloukładowy zespół zapalny u dzieci po przechorowaniu COVID-19, nazywany PIMS (z ang. pediatric inflammatory multisystem syndrome temporally associated with SARS-CoV-2), to powikłanie po przebytym COVID-19. Jego przyczyną jest reakcja immunologiczna (naszego układu odpornościowego) na COVID-19, pojawiająca się po dwóch–czterech tygodniach od zakażenia. Występuje ona również wtedy, gdy zakażenie było bezobjawowe.

W grupie tych pacjentów niestety są też pacjenci z udarem niedokrwiennym.

Niestety rzadkie występowanie udaru niedokrwiennego u dzieci wynika także z faktu, że w wielu przypadkach bywa on niedostatecznie rozpoznany. Przyczynia się do tego między innymi nietypowy obraz kliniczny udaru, brak doświadczenia umożliwiającego właściwe rozpoznanie i odpowiednio wczesne włączenie leczenia, a także wciąż niewystarczająca liczba rzetelnych i wiarygodnych badań naukowych, które jednoznacznie określają zalecane metody diagnostyczne potwierdzające rozpoznanie. Ze względu na poważne następstwa udaru, jakimi są: zaburzenia ruchowe, napady padaczkowe, obniżenie funkcji intelektualnych, a także zaburzenia neuropsychologiczne, konieczna jest szybka i dokładna diagnostyka, i odpowiednio wczesne rozpoznanie udaru które, umożliwia szybkie niezwłoczne leczenie, a następnie objęcie wielospecjalistyczną rehabilitacją, co pozwoli na jak najszybszy powrót do prawidłowego funkcjonowania pacjenta.

Czynniki ryzyka udaru niedokrwiennego u dzieci są inne niż u dorosłych i znacznie mniej poznane. Tylko u około połowy małych pacjentów można jednoznacznie wskazać czynnik ryzyka udaru, zaś pozostałych 50% pomimo wykonywania wielu badań diagnostycznych stwierdza się niekiedy tylko prawdopodobną przyczynę lub nie udaje się jej znaleźć w ogóle . Wśród wielu czynników ryzyka najczęściej wymienia się choroby serca, głównie wrodzone i nabyte wady serca, choroby zapalne, choroby układowe tkanki łącznej, zaburzenia hematologiczne, metaboliczne, przyczyny genetyczne. W naszej prezentacji pragniemy uwzględnić trudny okres pandemii SARS – CoV- 2  i jego wpływ na częściej diagnozowanie udarów u dzieci u hospitalizowanych w naszym oddziale pacjentów i przybliżyć problematykę wczesnego rozpoznania udarów.