W przepisach polskiego prawa rodzinnego brak jest formalnej definicji pieczy naprzemiennej nad dzieckiem. Instytucja ta jest ściśle związana z orzeczeniem o władzy rodzicielskiej, przewidzianym w art. 58 i art. 107 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego. Z powołanych przepisów wynika, że piecza naprzemienna może zostać orzeczona w przypadku, gdy rodzice się rozwodzą lub żyją w rozłączeniu. Konieczne wtedy staje się ustalenie przez sąd sposobu wykonywania przez rodziców władzy rodzicielskiej i utrzymywania kontaktów z dzieckiem. Jednym z takich sposobów jest orzeczenie o pieczy naprzemiennej.

Zgodnie z regulacjami zawartymi w Kodeksie postępowania cywilnego, sąd wydaje orzeczenie, w którym określa, że dziecko będzie mieszkać z każdym z rodziców w powtarzających się okresach. Przesłanką warunkującą wydanie omawianego rozstrzygnięcia jest dobro małoletniego dziecka. Piecza naprzemienna może zostać orzeczona wyłącznie wtedy, gdy dobro dziecka za tym przemawia, a rodzice potrafią porozumieć się w sprawach dziecka. Oznacza to, że orzeczenie w tym przedmiocie ma charakter wyjątkowy.

Podczas wykładu omówione zostaną wybrane zagadnienia dotyczące pieczy naprzemiennej, jako instytucji uwzględniającej prawo dziecka do wychowywania przez oboje rodziców. W szczególności poruszona zostanie kwestia przesłanek jej orzekania, a także korzyści i zagrożeń związanych z wydaniem przez sąd omawianego orzeczenia.