Miejsce realizacji: Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 1 - Katedra i Zakład Medycyny Rodzinnej (401)
Adres: Lublin, ul. Langiewicza 6a

Wraz ze wzrastającą częstością występowania obturacyjnego bezdechu sennego (OBS) rośnie jego znaczenie kliniczne oraz pojawia się coraz więcej badań  dostarczających dowodów na jego negatywny wpływ na układ sercowo-naczyniowy i zaburzenia metaboliczne. Istotą tego schorzenia są powtarzające się w czasie snu epizody niedrożności górnych dróg oddechowych, prowadzące do bezdechów i/lub spłyceń oddychania, przy zachowanym wysiłku oddechowym, co odróżnia
bezdechy obturacyjne od centralnych. Obturacyjny bezdech senny przez wiele lat pozostawał niedocenianym czynnikiem ryzyka chorób sercowo-naczyniowych. Nieleczony OBS jest silnym czynnikiem ryzyka rozwoju chorób układu krążenia. Najwięcej dowodów istnieje na związek OBS z nadciśnieniem tętniczym, chorobą wieńcową i udarem mózgu. Podstawą rozpoznania OBS jest całonocne badanie polisomnograficzne będące obiektywnym narzędziem oceniającym rodzaj i nasilenie zaburzeń oddychania w czasie snu. Celem leczenia obturacyjnego bezdechu sennego jest utrzymanie drożności górnych dróg oddechowych. U pacjentów z bezdechem o ciężkim nasileniu metodą z wyboru jest terapia przy użyciu dodatniego ciśnienia w drogach oddechowych.