Miejsce realizacji: Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 4 (Klinika Neurologii - sala raportowa)
Adres: Lublin, ul. dra Kazimierza Jaczewskiego 8

Porfirie to grupa chorób związanych z metabolizmem ludzkiego organizmu - brakiem jednego z enzymów na szlaku syntezy hemu. Klinicznie mogą przebiegać pod postacią objawów hematologicznych, skórnych, brzusznych, psychicznych czy neurologicznych. Jest to grupa rzadkich schorzeń, w przeszłości owianych tajemnicą, głównie za sprawą skórnej postaci tej choroby, która charakteryzuje się nadwrażliwością na światło słoneczne. Światłowstręt osób chorych na porfirię był główną przyczyną powstania licznych historii na temat wampirów. Także inne z objawów porfirii są silnie kojarzone z wampiryzmem. Zanik naskórka, czerwonawe zabarwienie paznokci czy zębów, obkurczanie dziąseł z odsłanianiem szyjek zębowych, nadmierne owłosienie ciała czy alergia na allicynę zawartą w czosnku także podtrzymywały mit wampiryzmu osób cierpiących na porfirię.

W historii istniało wiele sławnych osób, które były - ze względu na prezentowane objawy - podejrzewane o to, że chorowały na porfirię.

Jedna z postaci porfirii, ostra porfiria przerywana jest postacią choroby dziedziczącą się autosomalnie dominujaco. Atak porfirii pojawia się wskutek wzmożonego zapotrzebowania organizmu na hem. Atak choroby może być prowokowany przez różne czynniki: stres, infekcje, dietę, wiele leków, wahania hormonalne. Objawy choroby obejmują silne bóle brzucha, zaburzenia psychiczne lub neurologiczne - głównie pod postacią niedowładów wiotkich w zakresie kończyn. Leczenie polega na unikaniu czynników prowokujących chorobę, wykrywaniu bezobjawowych nosicieli w rodzinie chorego i w postępowaniu dorażnym stosowaniu środków hamujących syntezę porfiryny. Niestety porfiria to choroba całego życia.