Miejsce realizacji: Collegium Veterinarium (401)
Adres: Lublin, ul. Akademicka 12

Nadużywanie antybiotyków oraz chemioterapeutyków, jak również ich niewłaściwe stosowanie, doprowadziło do występowania i szerzenia się na całym świecie zjawiska lekooporności drobnoustrojów.

Szczepy chorobotwórczych bakterii wykazujące oporność na kilka leków, a nierzadko na wszystkie antybiotyki i chemioterapeutyki dostępne są w lecznictwie, określane są jako "superbugs". Takie drobnoustroje stanowią poważne zagrożenie dla zdrowia i życiu nie tylko ludzi ale i zwierząt. Lekooporne drobnoustroje patogenne należą do tzw. czynników alarmowych; zaliczamy do nich m.in. gronkowca złocistego opornego na metycylinę (MRSA), pałeczkę ropy błękitnej, pałeczki z rodziny Enterobacteriaceae czy drożdżaki z rodzaju Candida.

Wykształcenie u bakterii mechanizmów obrony przez działaniem antybiotyków sprawia, że drobnoustroje te namnażają się pomimo obecności leku; w takiej sytuacji terapia antybiotykowa stosowana u pacjenta z infekcją jest nieskuteczna.

Podczas zajęć opowiemy w jaki sposób antybiotyki mogą hamować wzrost drobnoustrojów, jak nabywają geny oporności (geny nadające bakteriom oporność na antybiotyki/chemioterapeutyki),  jakie są mechanizmy lekooporności u bakterii oraz w jaki sposób w warunkach laboratoryjnych określa się lekowrażliwość drobnoustrojów.

Uczestnicy warsztatów będą wykonywać test lekowrażliwości bakterii z wykorzystaniem krążków antybiotykowych; sami przygotują zawiesiny bakterii (dla bezpieczeństwa wykorzystamy bakterie niechorobotwórcze) o określonym stopniu zmętnienia (pomiar gęstości optycznej w densytometrze), rozprowadzą zawiesinę baterii na płytkach agarowych i nałożą krążki antybiotykowe. Pokażemy też w jaki sposób odczytuje się wyniki takiego testu.