Parkietaż (teselacja lub kafelkowanie) to sposób pokrycia płaszczyzny za pomocą przylegających i nie zachodzących na siebie wielokątów [1]. Szczególnie interesujące są periodyczne parkietaże zbudowane z określonego typu wielokątów foremnych. Wiele parkietaży znajduje się wokół nas - wystarczy spojrzeć na wzory, które znajdują się na ścieżkach chodnikowych, brukowanych ulicach, witrażach lub ścianach domowych łazienek (jeśli są wyłożone płytkami). Wiele teselacji ze względu na swoje piękno znalazło zastosowanie w sztukach plastycznych, czego świetnym przykładem są prace holenderskiego malarza i grafika M. C. Eschera. Parkietaże od dawna fascynują również matematyków i chemików – atomy wielu dwuwymiarowych struktur supramolekularnych tworzą fascynujące teselacje charakteryzujące się symetrią translacyjną lub mozaiki aperiodyczne (kwazikryształy) o nietrywialnych strukturze geometrycznej [2].

Literatura:

[1] Szczepan Jeleński, Śladami Pitagorasa, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1995.

[2] Karolina Gdula, Damian Nieckarz, Journal of Physical Chemistry C, 2020, 124, 20066-20078.*

* Badania zostały przeprowadzone i sfinansowane w ramach grantu badawczego SONATA 14 (2018/31/D/ST4/01443).