Czy fake newsy narodziły się w XIX wieku? Jakie były największe XIX-wieczne oszustwa prasowe i w jaki sposób zostały zdemaskowane? Skąd pozyskiwano wówczas materiały prasowe i jakimi metodami reporterzy zbierali informacje? Kto pracował w redakcjach i czy było tam miejsce dla kobiet? Co to był kalander i do czego używano wartkotłoczni? W jakim celu wykorzystywano sylfa i manekina redakcyjnego? Kiedy pojawił się fakir z Ipi i dlaczego w redakcji był szałas fakira? Czy redaktor od kozy zajmował się tematyką fauniczną, a bulwarówki sprzedawano na bulwarach?

Odpowiedzi na te pytania są rozproszone w rozmaitych źródłach pisanych powstałych na przełomie XIX i XX wieku – w prasie, we wspomnieniach i pamiętnikach dziennikarzy oraz w szczególnie cennych księgach jubileuszowych wydawanych z okazji rocznic istnienia poszczególnych periodyków. Analiza tych zasobów pozwala zweryfikować obiegowe opinie, uściślić, w jaki sposób wykonywano zawód dziennikarza, a także ujawnić sztuczki i kłamstewka ówczesnych redaktorów. Tematy te są rzadko podejmowane w opracowaniach dotyczących historii polskich mediów, a to właśnie zgłębianie tych zagadnień pozwala wniknąć w fascynujący świat XIX-wiecznej redakcji.