Miejsce realizacji: Wydział Filozofii i Socjologii (Aula )
Adres: Lublin, Plac Marii Curie-Skłodowskiej 4

Pojęcie piękna kojarzmy zwykle z estetyką i dziełami sztuki. Mówimy, że obraz czy symfonia są piękne. Określamy jako piękne również twory natury, gdy mówimy na przykład o pięknie krajobrazu. Fizyka, będąca nauką ścisłą, wykorzystującą formalizm matematyczny, dla większości osób wydaje się dyscypliną, w której nie ma miejsca na kategorie estetyczne. Tymczasem wielu fizyków w swoich pracach filozoficznych utrzymuje, że kategoria piękna pełni istotną rolę w nauce. Teorie naukowe często są oceniane jako piękne, cechujące się wewnętrzną doskonałością czy eleganckie.

Celem referatu jest analiza roli kategorii piękna w pracy fizyków. Okazuje się, że piękno pełni w nauce istotną rolę – stanowi dla uczonych motywację do badań naukowych, jest uznawane za wskaźnik prawdziwości teorii oraz pełni rolę pozaempirycznego kryterium wyboru teorii w przypadku braku wystarczających świadectw empirycznych. Rozważania zostaną zilustrowane filozoficznymi poglądami wybitnych fizyków, takich jak H. Poincarè, A. Einstein, W. Heisenberg, P. A. M. Dirac, S. Weinberg i R. Penrose.

- - - - - - - - - 

Źródło zdjęcia: Gerd Altmann z Pixabay.