W przepisach prawa pracy nie wyartykułowano wprost uprawnienia pracownika do krytykowania pracodawcy. Pracownik ma jednak niewątpliwie prawo do wyrażania opinii na temat spraw związanych ze stosunkiem pracy, w ramach którego jest zatrudniony. Jak się wydaje, taka opinia, może mieć również negatywny charakter i przybrać formę krytyki.

W przepisach prawa pracy nie zdefiniowano terminu „krytyka”. Próbę dokonania tego podjął m.in. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 grudnia 1965 r., VI KO 14/59, OSNKW 1966, nr 2, poz. 14., gdzie wyrażono pogląd, iż „Krytyka polega na zakomunikowaniu osobie lub osobom trzecim oceny dzieła, działalności lub postępowania innej osoby, instytucji lub zrzeszenia. Krytykujący wypowiada dodatni lub ujemny sąd według przyjętej przez siebie miary podstawowej. Wypowiedź krytyczna może być z kolei przedmiotem oceny i wymiany poglądów, daje możność wykazywania błędów tej oceny jak i przyjętej miary podstawowej.”

W ramach niniejszego projektu zostanie rozstrzygnięte, czy pracownik ma prawo krytykować pracodawcę, a jeżeli tak, to jakie są granice dozwolonej krytyki podmiotu zatrudniającego. W trakcie prowadzonych rozważań zostanie poruszona kwestia - z jednej strony - przysługującej każdemu człowiekowi wolności słowa, a – z drugiej strony – kwestia pracowniczych obowiązków: lojalności, dbałości o dobro zakładu pracy i przestrzegania zasad współżycia społecznego w zakładzie pracy.

____________________________

Źródło zdjęcia: herbinisaac z Pixabay.