Trądzik jest przewlekłą chorobą zapalną jednostki włosowo-łojowej zależną od hormonów – androgenów. Nadmierna produkcja łoju związana jest z naturalnym procesem dojrzewania i tylko w niektórych przypadkach stanowi konsekwencję zaburzeń hormonalnych. Widoczne zwiększenie produkcji łoju (tłusta skóra) nie występuje jednak u każdego pacjenta  z trądzikiem.

W praktyce klinicznej trądzik należy do najczęstszych chorób dermatologicznych. Etiopatogeneza choroby jest wieloczynnikowa a wśród kluczowych mechanizmów jej rozwoju należy wymienić m.in. zmiany składu kwasów tłuszczowych łoju. Charakterystycznymi cechami tej skóry są: zmniejszenie nawilżenia, utrata elastyczności oraz zmiana kolorytu skóry. Opisane zaburzenia diagnozowane są organoleptycznie zarówno w praktyce klinicznej, jak i w pracy gabinetowej kosmetologa.

Ważnym elementem skuteczności terapii jest codzienna pielęgnacja skóry z trądzikiem pospolitym. Dobór odpowiednich preparatów pielęgnacyjnych bogatych w składniki aktywne tj. wyciągi roślinne, srebro, bisabolol, kwasy BHA determinują kondycję skóry. Także codzienne nawyki higieniczno-kosmetyczne m.in. stosowanie jednorazowych ręczników bawełnianych, zmiana poszewki na poduszce, nie zdrapywanie zmian zapalnych, tonizacja, pilingowanie oraz nawilżanie mają wpływ na wygląd tego rodzaju skóry.