W myśl przewodnią tegorocznego Lubelskiego Festiwalu Nauki: Człowiek sercem nauki wpisuje się dorobek prof. Czesława Martyniaka, zamordowanego w początkach okupacji hitlerowskiej filozofa prawa. W centrum swojej refleksji nad prawem znalazło się prawo naturalne, które określał jako "psychofizyczną strukturę człowieka przetłumaczoną na formuły normatywne". Zaproponowana przez niego koncepcja opierała się na rozwiązaniu pochodzącym od św. Tomasza z Akwinu, co stawiało go w opozycji do dominujących w tym czasie poglądów zwolenników pozytywizmu prawnego, odrzucających potrzebę konfrontowania ustanowionego prawa z jakimkolwiek systemem wartości. Do podejmowania tej problematyki skłaniała go niewątpliwie ówczesna sytuacja polityczna. Aktywność naukowa Czesława Martyniaka obejmowała bowiem lata trzydzieste ubiegłego stulecia. był to czas rodzenia się i umacniania totalitaryzmów, które swą przerażającą skuteczność zawdzięczały bezwzględnemu posłuszeństwu autorytarnym zarządzeniom pozbawionym odniesień do moralności. To, co działo się za naszą wschodnią i zachodnią granicą musiało budzić niepokój. Martyniak dostrzegał we współczesnych mu dążeniach do izolowania prawa od moralności przejaw pewnej trwałej niebezpiecznej tendencji, dlatego wszystkie swoje zdolności i siły poświęcił opracowaniu koncepcji prawa naturalnego, które miało być wspólnym fundamentem etyki i prawa. Wydane przez władzę zarządzenie, które byłoby niemoralne określał jako bezprawie i czynnik destruktywny w stosunku do prawa, który swoją skuteczność czerpie jedynie z przemocy. Tragiczna śmierć Czesława Martyniaka z rąk przedstawicieli hitlerowskiego totalitaryzmu potwierdziła słuszność podstawionej przezeń diagnozy. Potwierdził ją również wyrok Trybunału Norymberskiego uzasadniony odwołaniem się do prawa naturalnego. Sercem stanowionego prawa i naukowej refleksji nad nim powinien być człowiek i jego dobro.