Zarejestruj

Projekty »

Recepty filozofów dawnych na szczęśliwe życie

:: Projekt AZ018 (Szczegóły)
Adresaci
szkoła podstawowa - klasy VII-VIII (P7-8), szkoła ponadpodstawowa, studenci, rodzice, dziadek i babcia
Dla niepełnosprawnych
niepełnosprawnych ruchowo
Forma prezentacji
dyskusja, prezentacja multimedialna, wykład
Nauki i sztuki
filozofia
Przedmioty
etyka, filozofia
Organizator
Akademia Zamojska
Autor
dr Teresa Bojarska-Szot
Terminy
Czas trwania projektu: 2 godz. (90 min.)
Edycja zakończona
Poniedziałek 2023-09-18 13:00 - 15:00
Wolne miejsca: 30

Miejsce realizacji: Akademia Zamojska, (101)
Adres: Zamość, ul. Jana Zamoyskiego 64

Inne projekty w tym miejscu

Każdy człowiek pragnie szczęścia, ono jest celem wszelkich ludzkich dążeń. Wielu mniema, że znajdzie je w przyjemnościach, sławie, władzy lub majątku.
Jednak historia obfituje w przykłady osób mających te dobra, a nieszczęśliwych, a także osób szczęśliwych, mimo nieposiadania tych dóbr. Literatura ilustruje
problem szczęścia za pomocą takich postaci jak Gollum i Thorin Dębowa Tarcza z tolkienowskiego Hobbita, Ebenezer Scrooge z Opowieści wigilijnej K.
Dickensa, szekspirowski Makbet, czy biblijny Kohelet.

 

Czym jest szczęście? Jak można je osiągnąć? Jakie są warunki ludzkiego szczęścia?


Szukając odpowiedzi na te pytania przywołamy rozstrzygnięcia wypracowane przez filozofów z epoki starożytnej i średniowiecznej. Będą to Sokrates, sokratycy
mniejsi (Antystenes, Arystyp, Euklides), Platon, Arystoteles, przedstawiciele szkół hellenistycznych (epikurejczycy, stoicy, sceptycy), Augustyn, Boecjusz i
Tomasz z Akwinu.


Przywołanie myśli tych postaci nie jest sprawą przypadku. Sokrates jako pierwszy wskazał na to, co istotne w człowieku i nauczał jak osiągnąć stan eudajmonii;
kolejni filozofowie rozwijali tę myśl w różnych kierunkach. Platon i Arystoteles (idealista i realista) problem szczęścia ludzkiego stawiali i rozwiązywali w ramach
swych wielkich systemów myśli. W epoce hellenistycznej pytanie o szczęście było kluczowym. Augustyn i Tomasz (chrześcijanie) jako filozofowie należą do
odmiennych nurtów - pierwszy jest platonikiem, drugi arystotelikiem. Boecjusz rozważa problem szczęścia w celi więziennej, czekając na wykonanie wyroku
śmierci, niesłusznie oskarżony o udział w spisku przeciw władcy. Powstałe w tych okolicznościach De consolatione philosophiae jest zapisem poszukiwania
odpowiedzi na pytania istotne dla każdego człowieka.


Nie sposób mówić o ludzkim szczęściu nie mówiąc o człowieku i otaczającym go świecie. Bo odpowiedzi na pytania o ludzkie szczęście zależne są od
(wcześniej udzielonych) odpowiedzi na kwestie bardziej podstawowe, dotyczące człowieka i świata. Dlatego w takim kontekście omówimy problem ludzkiego
szczęścia.


Zapraszam!

  • Foto