Miejsce realizacji: Collegium Academicum (9)
Adres: Lublin, ul. Doktora Witolda Chodźki 7

Pomimo rozwoju medycyny, występowanie ran niegojących się stanowi w dalszym ciągu istotny problem medyczny na całym świecie. Rany te charakteryzują się złożonym obrazem klinicznym oraz zróżnicowaną etiologią. Do ran niegojących się zaliczamy zespół stopy cukrzycowej, owrzodzenia, odleżyny i oparzenia. Leczenie ran z wykorzystaniem tlenu stosowane jest w postaci  hiperbarycznej terapii tlenowej. Metoda ta polega na podawaniu tlenu w warunkach zwiększonego ciśnienia w odpowiednio skonstruowanej komorze ciśnieniowej. Hiperbaria tlenowa, poza efektem zwiększenia ciśnienia parcjalnego tlenu w tkankach, nasila działanie antybiotyków i sulfonamidów, zaburza metabolizm komórkowy bakterii Gram-dodatnich i Gram-ujemnych, wpływa na zmniejszenie produkcji toksyn bakteryjnych i pobudza fagocytozę. Zwiększenie ciśnienia parcjalnego tlenu ma ponadto udział w poprawie przepływu krwi w tkankach niedotlenionych, kosztem tkanek dobrze natlenionych , zmniejsza też obrzęk tkanek  niedotlenionych, co poprawia dystrybucję krwi w tych obszarach. Działanie tlenu hiperbarycznego przyspiesza gojenie ran.