Miejsce realizacji: Uniwersyteckie Centrum Stomatologii w Lublinie (Sala kliniczna Katedry i Zakładu Stomatologii Wieku Rozwojowego)
Adres: Lublin, ul. Doktora Witolda Chodźki 6

Tytoń zaliczany jest do rodziny Solanaceae. Istnieje szereg określeń i nazw dotyczących tytoniu: „herba Santa”, „Herba di Santa Croce”, „ herba petum” czy też „picieti”, „Nicotiana tobaccum”, „herba Regina”. Jest to roślina zaliczana do tego samego gatunku, do którego należą ziemniaki, pieprz, ale także Solanum Nigrum. Uważa się, iż tytoń pojawił się już 6 tys. lat p. n. e. i jak pisze Musk od samego początku tytoń i ludzkość związani byli ze sobą jak herbata i jedzenie. Był on rośliną uprawną znaną przez cywilizacje starożytnej Ameryki Środkowej oraz Południowej, jak również na Bliskim Wschodzie i w Chinach. Do Europy dotarł dopiero w XV wieku, a pierwszym człowiekiem, który przywiózł nasiona tytoniu do Hiszpanii w październiku 1492 roku był uczestnik II wyprawy Kolumba – mnich Romano Paro. Do Polski nasiona tytoniu trafiły po prawie 100 latach od tego zdarzenia, a zatem w 1590 roku

Początkowo roślina ta traktowana była jako posiadająca niezwykle wartościowe właściwości terapeutyczne. W XVII wieku uważano nawet, że wartość tytoniu jest równa wartości jednego z najcenniejszych kruszców, a zatem złota.

Obecnie palenie papierosów traktowane jest jako jedno z najbardziej „antyzdrowotnych” zachowań człowieka, szkodliwych nałogów, uznawanych przez WHO za przewlekłą, postępującą, nawracająca i „zakaźną” chorobę, wymagającą intensywnego oraz złożonego postępowania terapeutycznego. Jest ono zaliczane jest do uzależnień neurobiotycznych, a uzależniającym alkaloidem jest nikotyna. Uzależnienie od tego alkaloidu jest zależne od „dawki kumulacyjnej”, stanowiącej odzwierciedlenie ekspozycji na dym tytoniowy. Równocześnie biorąc pod uwagę fakt, iż moment, w którym dzieci i młodzież zaczynają palić papierosy przypada na coraz wcześniejszy okres ich życia, niektórzy badacze uznają, iż palenie papierosów można zaliczyć do schorzeń wieku dziecięcego („paediatric disease”). Przyczyny jakie stoją za rozpoczęciem palenia papierosów mogą być różne. Dla części osób palenie traktowane jest jako „psychiczne wsparcie” w sytuacjach trudnych, dla części osób jest to sposób rozwiązywania problemów, ułatwienie nawiązywania kontaktów, a nawet do pewnego stopnia uzyskanie akceptacji otoczenia (tzw. „palacz społeczny”).  Zgodnie z definicją ustaloną przez Światową Organizację Zdrowia za osobę palącą uważa się osobę wypalającą co najmniej jednego papierosa dziennie przez okres nie krótszy aniżeli 6 miesięcy