Miejsce realizacji: Collegium Veterinarium (238)
Adres: Lublin, ul. Akademicka 12

Ludzie i zwierzęta mają ciągle styczność z dużą ilością mikroorganizmów. Większość z nich jest całkowicie nieszkodliwa nawet pożyteczna, ale istnieją też takie, które wywołują stany chorobowe. Wniknięcie i namnażanie czynników chorobotwórczych musi być możliwie wcześnie udaremnione. Jedną z funkcji układu odpornościowgo jest zdolność do odróżniania obcych dla organizmu, szkodliwych antygenów, które są rozpoznawane przez układ immunologiczny od nieszkodliwych lub własnych struktur organizmu, które są ignorowane przez układ immunologiczny. Dlatego też czynniki chorobotwórcze są w stanie aktywować obronę organizmu przez intensywne namnażanie krwinek białych, ciał odpornościowych, czy immunoglobulin. Natomiast saprofityczna flora bakteryjna bytująca na skórze czy w jelicie nie powoduje takiego efektu.

Obrona organizmu zależy między innymi od ilości krwinek białych - leukocytów, które są podstawowym elementem układu odpornościowego, produkowane w szpiku kostnym, grasicy, śledzionie i w węzłach chłonnych. Wyróżnia się kilka rodzajów białych krwinek, które różnią się wyglądem i pełnioną funkcją. Granulocyty, czyli leukocyty zawierające w cytoplazmie liczne ziarnistości (granule) dzielą się na: neutrofile, eozynofile, bazofile. Natomiast agranulocyty, które nie mają ziarnistości dzieli się na: limfocyty i monocyty. Każdy rodzaj białych krwinek gra w układzie odpornościowym inną rolę.

Leukogram to badanie polegające na mikroskopowej ocenie krwinek białych z jednoczesnym określeniem ich składu procentowego. Układ białokrwinkowy oceniany jest jakościowo i ilościowo. Krwinki białe różnicowane są w rozmazie poprzez zliczenie 100 kolejno napotkanych krwinek białych. W analizie jakościowej oceniana jest obecność zmian morfologicznych, np. w obrębie jądra  lub w  cytoplazmie, oraz obecność młodszych form szeregu rozwojowego.

Program ćwiczeń

1. Przygotowanie rozmazu krwi zwierzęcej na szkiełku podstawowym

2. Barwienie rozmazu metodą Pappenheima

3. Oglądanie preparatów pod mikroskopem w imersji