Miejsce realizacji: Collegium Joannis Pauli II (C 408)
Adres: Lublin, Aleje Racławickie 14
(wejście do gmachu od strony ul. Łopacińskiego)

Wyobraź sobie, że jesteś świadkiem jakiegoś niecodziennego zdarzenia, np. wypadku samochodowego czy kradzieży w sklepie jubilerskim. Jesteśmy pierwszymi osobami, do których policja zgłosi się po zeznania. Co jej wtedy powiemy? Czy na pewno będziemy pamiętali markę samochodu, który właśnie odjechał z miejsca zdarzenia lub strój, w jaki ubrany był złodziej? A może uda Ci się odtworzyć z pamięci numer rejestracyjny samochodu lub wygląd twarzy złodzieja?

Nasza pamięć płata nam figle nie tylko w codziennych i błahych sytuacjach. Pod wpływem silnych emocji czy zaskoczenia ze świetnych obserwatorów możemy stać się najgorszymi z możliwych, a zamiast faktów możemy zacząć udzielać całkowicie zmyślonych informacji! Dlaczego tak się dzieje? Przyczyną są różnego rodzaju zaburzenia naszego postrzegania i pamięci. Niecodzienne sytuacje, czyli takie, do których nie jesteśmy przyzwyczajeni, mogą powodować, że informacje, które powinny do nas dotrzeć w niezmienionej formie, są mniej lub bardziej zniekształcone lub w ogóle ich nie zapamiętujemy.

Czy zatem przeprowadzenie wywiadu ze świadkami wypadku lub kradzieży ma jakikolwiek sens? Kiedy informacje są rzeczywiście wiarygodne? Czy w ogóle jesteśmy w stanie tego dociec? Czy wszyscy świadkowie mogą się mylić? Na te i podobne pytania nauka znajduje odpowiedź w psychologii zeznań świadków. Na warsztacie poznasz psychologiczne odpowiedzi na powyższe pytania i poczujesz na własnej skórze, jak to jest być świadkiem niecodziennego zdarzenia.