Według danych, statystyczny Polak w okresie roku spożywa ąż ok. 40 kg wieprzowiny. Jednak w spożyciu mięsa wieprzowego przodują Hiszpanie i Niemcy – zużywając go w ilości ok. 55-60 kg na osobę. Również w egzotycznej dla nas Azji np. w Chinach wieprzowina stanowi podstawę jadłospisu.  Zupełnie inaczej jest w kuchni żydowskiej i muzułmańskiej. Dwie wielkie religie – Judaizm i Islam zabraniają spożycia mięsa z świń- uznawanych za zwierzęta nieczyste.

Chociaż wieprzowina jest obecna w naszym menu nieprzerwanie od ponad 9 tysięcy lat, to obecnie jej konsumpcja wzbudza wiele kontrowersji oraz sprzecznych i nierzadko zaskakujących poglądów.  W ostatnich latach w środkach masowego przekazu pojawiają się szokujące niekiedy opinie typu: „Kanapka z szynką może zabić!” oraz informacje, że spożywanie wieprzowiny zwiększa ryzyko wystąpienia chorób cywilizacyjnych. Ponadto „przeciwnicy wieprzowiny”  twierdzą, że osoby jedzące mięso wieprzowe częściej chorują, krócej żyją, a co więcej mają mniejszy iloraz inteligencji niż osoby wykluczające ze swojej diety mięso.  Z drugiej strony  „obrońcy wieprzowiny”  przekonują że mięso i podroby wieprzowe  pod względem wartości odżywczej zaliczane są do najbardziej cennych produktów spożywczych, dostarczają bowiem wielu składników odżywczych, budulcowych i regulujących. Chociaż mięso jest powszechnie postrzegane jako źródło białka, witamin i składników mineralnych, to badania ostatnich lat wskazują, iż jest również ważnym źródłem substancji bioaktywnych, przyczyniających się do prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka.  Zatem „Jeść czy nie jeść wieprzowinę?”- oto jest pytanie.