Miejsce realizacji: Collegium Maximum (16)
Adres: Lublin, ul. Stanisława Staszica 4/6

Zespół napięcia przedmiesiączkowego dotyczy blisko co piątej kobiety w wieku rozrodczym i obejmuje powtarzające się w każdym cyklu miesiączkowym w fazie lutealnej dolegliwości psychiczne i somatyczne o różnym nasileniu, które wpływając na życie rodzinne i aktywność w życiu szkolnym, studenckim i zawodowym obniżają znacznie komfort życia kobiet. Rozpoznanie zespołu napięcia przedmiesiączkowego opiera się na dwóch objawach: związku z cyklem miesiączkowym i cykliczności ich występowania. Zdaniem ACOG (American College of Obstetricians and Gynecologists) PMS występuje w fazie lutealnej co najmniej trzech kolejnych cykli miesiączkowych, ok. 5–7 dni przed miesiączką i ustępuje w pierwszych dniach kolejnego cyklu. Obserwowanymi objawami psychicznymi są przygnębienie, drażliwość, niepokój, smutek, zmienność nastroju często z wrogim nastawieniem do otoczenia, uczucie niepewności, zmęczenie, brak koncentracji, zaburzenia snu, obniżenie libido. Objawy somatyczne to m.in. napięcie sutków, wzdęcia brzucha, obrzęki kończyn, bóle, zawroty głowy, nadmierny apetyt, szczególnie na słodycze, zaparcia. Ważna jest rola czynnika dziedzicznego, chociaż poszczególne objawy mogą być różne u matek, sióstr i córek. U 5–8% kobiet PMS występuje w postaci przedmiesiączkowego zespołu dysforycznego (premenstrual dysphoric disorder – PMDD). U kobiet z PMDD znacznie nasilone są objawy psychiczne, takie jak przygnębienie, depresja, drażliwość, zmienność nastroju, zaburzenia koncentracji, lęk, niepokój. Niekorzystny wpływ PMDD na jakość życia kobiet jest podobny, jak w przypadku chorób psychicznych. Bardzo ważny jest prawidłowy styl życia i dieta. Ćwiczenia fizyczne redukują stres, napięcie, podnoszą nastrój, poprawiają krążenie przez wzrost produkcji β-endorfin. Aktywność fizyczna powinna obejmować głównie spacery, bieganie, pływanie, jazdę na rowerze przynajmniej 3 razy w tygodniu po 20–30 min. Zalecenia dietetyczne polegają na spożywaniu 6 małych posiłków co ok. 3 godz., z niską zawartością cukrów prostych, ograniczeniu spożycia kawy, alkoholu, soli, tłuszczów. Dietę należy uzupełnić podażą witamin i składników mineralnych, głównie witaminą B 6, witaminą B-complex, witaminą C, witaminą E, magnezem w celu złagodzenia takich objawów, jak drażliwość, zmęczenie, zatrzymywanie płynów. Zalecana jest suplementacja wapnia, gdyż wyniki ostatnich badań sugerują, że zaburzenia gospodarki mineralnej mogą odgrywać rolę w patofizjologii PMS.

Celem projektu jest przedstawienie istoty niniejszych zaburzeń i zwrócenie uwagi na różnego rodzaju sposoby łagodzenia tych objawów, w celu poprawy komfortu życia kobiet.