Miejsce realizacji: Collegium Academicum (7)
Adres: Lublin, ul. Doktora Witolda Chodźki 7

Migotanie przedsionków jest jedną z najczęściej występujących arytmii serca, charakteryzującą się nieregularnym tętnem.  Szacuje się , że około 25% populacji osób po 65 roku życia cierpi na to schorzenie. Migotanie przedsionków to jeden z głównych czynników ryzyka powstawania skrzeplin w jamach serca, mogących ulegać fragmentacji i przemieszczaniu z prądem krwi do tętnic mózgowych powodując udar niedokrwienny. Terapia przeciwkrzepliwa stanowi kluczowy element chorych z migotaniem przedsionków, zapobiegając tworzeniu skrzeplin i eliminując obecność materiału zatorowego.

Do najczęściej stosowanych leków przeciwkrzepliwych należą:

1. Antagoniści witaminy K (VKA), takie jak warfaryna czy acenokumarol. Leki te wymagają regularnego monitorowania wskaźnika INR oceniającego stopień antykoagulacji (skuteczności preparatu).
2. Nowe doustne antykoagulanty (NOAC), znane również jako doustne antykoagulanty nie będące antagonistami witaminy K (DOAC), do których należą dabigatran, rywaroksaban, i apiksaban.

Decyzja o wyborze odpowiedniego leczenia przeciwkrzepliwego zależy od wielu czynników, w tym wieku pacjenta, obecności chorób towarzyszących, ryzyka krwawienia oraz preferencji pacjenta. W praktyce klinicznej możemy użyć skal takich jak CHA2DS2-VASc i HAS-BLED, pomagających w ocenie ryzyka udaru niedokrwiennego oraz potencjalnego krwawienia, co jest kluczowe w indywidualizacji terapii.

W trakcie tego spotkania dowiesz się między innymi:

- czy powinienem brać lek przeciwkrzepliwy

- który lek będzie dla mnie najlepszy

- czy mogę bezpiecznie odstawić lek (np. przed wizytą u stomatologa, przed drobny zabiegiem chirurgicznym).